https://youtu.be/jsZO2_Jv2co
NE ÇIKAR
Bir devran sürmeden gençliğim geçti
Yoksulluk elinde ciğerim pişti
Tırmandı yolumuz inişe düştü
Çıkmasam ne çıkar çıksam ne çıkar
Dolandı yolumuz inişe düştü
Üzülsem ne çıkar gülsem ne çıkar
Ellisine merdiveni dayadım
Talihimi siyah renge boyadım
Ecel yaklaşıyor her gün bir adım
Gülmesem ne çıkar gülsem ne çıkar
Ecel yaklaşıyor her gün bir adım
Gülmesem ne çıkar gülsem ne çıkar
Felek muradımı elimden aldın
Kader beni guret eline saldı
Köyümde dikili bağım mı kaldı
Dömesem ne çıkar dösem ne çıkar
Hayat fırtınası esti kahr ile
Gecekondulara düştüm zor ile
Kaçıranım böyle ahuzar ile
Yaşasam ne çıkar ölsem ne çıkar
Eser: Hüseyin KAÇIRAN (Ağcaşar_Afşin_Maraş)
Kaynak: Mehmet Naci Doğan
************************************
KAÇIRAN (Aşık Hüseyin Kaçıran)
Esas adı Hüseyin Kaçıran olan ve 1923’de doğan Aşık Kaçıran, aslen Afşin’in Ağcaşar köyündendir. Geçim koşulları dolayısıyla ailesi bir süre Gürün’ün Yuva köyüne, daha sonra da Adan’nın Nacarlı köyüne yerleşir. Yoksul bir çocukluk geçiren Kaçıran, okuma-yazmayı askerlikte öğrendi. (1976)’da katıldığı Konya Aşıklar Bayramı’nda ödül kazanan Kaçıran’ın şiirleri Merhaba Dostlar 1966 ve Anadolu‘nun Çilesi (1971) adlı iki kitapta toplandı.
Son derece yalın ve akıcı şiirleri bulunan Kaçıran’ın birçok eseri döneminde popüler olmuş ve değişik sanatçılarca okunmuştu. Kaçıran, 1996’da hayata veda etti.
Ruhumda bir sıkıntı var
Ruhumda bir sıkıntı var
Gitsin diyom gitmiyor ki
Yoksulluk başıma bela
Gitsin diyom gitmiyor ki
Düşünüyom nasıl etmek
Bilmiyom nereye gitmek
Beş nüfusa bir tek ekmek
Yetsin diyom yetmiyor ki
Yoksulluk bağrımı dağlar
Elimi kolumu bağlar
Yavrum ekmek diye ağlar
Yatsın diyom yatmıyor ki
Uyutur dede hocası
Şeherin köyün ağası
İşçi köylünün bacası
Tütsün diyom tütmüyor ki
Kaçıran‘ım sönmez aşkım
Avara geziyom şaşkın
Bugün sazım bana küskün
Ötsün diyom ötmüyor ki
yoksulluk
Evde otururdum kendi halimde
Bir akşam kapıyı vurdu yoksulluk
Gelen kimdir diye açıp bakarken
Süzülüp içeri girdi yoksulluk
Misafir zannettik birde sevindik
Merhaba sultanım hoş geldin dedik
Rahat otur diye bir minder verdik
Köşede mekanı kurdu yoksulluk
O gece gitmedi beraber yattık
Alta hasır,üstümüze çul örttük
Gelmişten,geçmişten muhabbet ettik
Yedi sülalemi sordu yoksulluk
Bir kuru ekmeği doğradık suya
İştah ile yedik hem doya doya
Ölünceye kadar böyle kal diye
Elime fermanı verdi yoksulluk
Dedi ki,Kaçıran muradın alma
Senden ayrılamam kusura kalma
Dedim defol burdan bir daha gelme
Vurunca belimi kırdı yoksulluk
Gel Bana (Benim Bir Günahım Var)
Benim bir günahım var mı sevdiğim
Sen salladın pencereden el bana bana
Aşkınla eriyom durmuyor dilim
Sen dedin ki her akşam gel bana bana
Bu gençliğin çağı birgün geçecek
Sen dedin ki muradını al bana bana
Gönül kuşu kafesinden birgün uçacak
Sen dedin ki gir koynuma kal bana bana
Garip Kaçıran’ım vay benim halim
Sen dedin ki üzülme gül bana bana
Aşkınla yanıyom durmuyor dilim
Sen dedin ki al sazını çal bana bana
Sevdiğim (Gönül Sarayımı)
Gönül sarayımı bir ateş aldı
Dumanı başımdan tüttü sevdiğim
Aşkın dalgaları teknemi deldi
Sevda denizinde battı sevdiğim
Duydum ki gönlünü vermişsin yada
Daha zulüm var mı bundan ziyade
İşte gidiyorum bana elveda
Bütün ümitlerim yitti sevdiğim
Gayrı beni ara gözün yaşında
Gündüz hayalinde gece düşünde
Gelirsen okursun mezar taşımda
Kaçıran dünyadan gitti sevdiğim
Ben
Doldur meyhaneci bir daha doldur
Beş lira borç aldım paralıyım ben
Dolusunu getir boşunu kaldır
Bugün sabahçıyım buralıyım ben
Alem zevkten içer ben de kederden
Bu yoksulluk miras kaldı pederden
Dosttan ayrılmak da varmış kaderden
Ne kadar talihi karalıyım ben
İçip içip sarhoş olmak istiyom
Sızıp bir köşede kalmak istiyom
Ağlamayı değil gülmek istiyom
Şu düzen elinden yaralıyım ben
Aman meyhaneci doldur ver bana
Bugün içeceğim ben kana kana
İsmim Kaçıran’dır söyleyim sana
Bütün dertlilerin kralıyım ben
Ötme Bülbül
Ötme bülbül ötme gel yeter gayrı
Gönlüm ta derinden yaralandı oy
Hem sıladan hem de yarimden ayrı
Bağrım bölük bölük paralandı oy
Sen gülünden ben köyümden ayrıldım
Yokluk ateşine yandım kavruldum
Bir yel esti gurbet ele savruldum
Uzadı yollarım aralandı oy
Sana avcı düşman bana ağalar
Viran oldu bizim bahçeler bağlar
Senin yavrun benim sevdiğim ağlar
Neden bu bahtımız karalandı oy
Eşinden m’ayrıldın nedir feryadın
Güle mi kavuşmak yoksa muradın
Neden Garip Kaçıran’a uğradın
Derdim dağlar gibi sıralandı oy
********************
Bekir Karadeniz Kaçıran’ı şöyle aktarıyor;
”1929-1996. Adana’nın Nacarlı köyünde doğdu. Okuma yazmayı askerlikte öğrendi.
Gürün’ün Yuva köyünden Adana’ya göçen yoksul bir ailenin çocuğu olan Kaçıran, küçük yaşlarda aşıklık geleneğini öğrendi ve şiir yazmaya başladı. Şiirlerinde mahlas olarak adını kullanmaktadır.
Hüseyin Kaçıran şiirlerinde ağırlıkla yoksulluk ve toplumsal sorunları işledi.
Değişik dönemlerde birçok şenlik ve yarışmaya katılan Kaçıran’ın şiirleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda yer aldı, türküleri birçok sanatçı tarafından seslendirirdi.
Özellikle 1970’li yıllarda »Ruhumda Bir Sıkıntı Var« türküsüyle tanınan Kaçıran‘ın »Merhaba Dostlar« (1966) ve »Anadolu’nun Çilesi« (1971) adlı 2 şiir kitabı yayımlandı.
Hüseyin Kaçıran Osmaniye’de öldü ve orada toprağa verildi.”
*********************
Kaynakça
Serpil Savcıoğlu: Aşık Hüseyin Kaçıran’la Konuşma, Yeni Ortam, 15.1.1974
Süleyman Yağız: Yaşayan Halk Ozanları Antolojisi, İst. 1983
Sinan Gündoğar: Muhalif Müzik, İst. 2005